HE vs JoaT

Aby stwierdzić wyższość jednej rasy nad drugą przeprowadzono dwie gry z wyłącznym udziałem rasy HE i JoAT.

Rasa JoAT była zaprojektowana jako HG (HyperGrowth), natomiast HE posiadał 4% przyrost (podwojony do 8%). Taka wysokość przyrostu jest prawdopodobnie najbardziej efektywna w przypadku HE, jednakże wysoko efektywne rasy mogą posiadać wyższe przyrosty rzędu 5-6%.

Główną zaletą rasy HE całkowita odporność na warunki środowiskowe (3immune) – wszystko jedno jaką szybkością rozrodu rasa będzie dysponowała – będzie mogła się rozmnażać wszędzie, na KAŻDEJ planecie. Jest to niestety bardzo kosztowne i tylko zredukowanie tempa rozrodu rasy do wielkości 3-7% daje wystarczającą ilość punktów aby zbilansować wybór całkowitej odporności środowiskowej (total immune). Dla wszystkich ras tak niskie tempo rozrodu jest równoznaczne z szybką zagładą. Jednak HE posiada cechę podwojenia tempa wzrostu – faktycznie więc zamiast 6% rasa HE rozmnaża się z 12% rzeczywistym tempem przyrostu. Dzięki temu rasa HE posiada przyrost zbliżony do innych ras + odporność środowiskową.

Dwie gry były prowadzone we wszechświecie typu „large” z normalna gęstością i odległymi pozycjami graczy (farther). Gra była prowadzona wyłącznie między dwoma graczami, bez udziału komputerowych przeciwników. Różnicą między obiema grami była włączona/wyłączona opcja AccBSS. Rasy były tak skonstruowane, aby warunki gry nie były idealne dla rasy HE (która najlepiej zachowywała by się przy opcji gęstości planet „packed”. W mniejszych wszechświatach szybciej by nastąpił kontakt między oboma graczami, jednak większy wszechświat to dłuższy czas rozwoju – ekspansji HE.

Grając JoAT z AccBSS poddano grę w roku 2454. Bez AccBSS przerwano grę w roku 2496 z tendencjami JoAT do wygrania. Obie gry i rasy były prowadzone przez tych samych graczy aby wykluczyć możliwość słabszej rozgrywki dana rasą innego (niedoświadczonego) gracza.

W czasie prowadzenia gry z AccBSS, JoAT w roku 2454 przewyższał HE tylko pod względem ilości statków eskortowych (17 do 10) i ilości zasobów (19 do 18). HE miał przewagę techów (63 do 50). Wadą było także to, iż JoAT potrzebował wyższych poziomów biotechnology (do terraformingu), w przeciwieństwie do HE, który potrzebował Bio tylko do mine-layerów (bio4). W grze HE wykorzystał przewagę techów do zwiększenia siły ognia, co powodowało jego miażdżącą przewagę w stosunku do możliwości obronnych JoATa. Tracąc planety – przy niższych ilościach techów i resów nie było szans na jakąkolwiek obronę. Jedyną szansą na zrównoważenie szans obu stron było wykorzystanie przewagi jaką daje MT w postaci zabawek i techów.

Gra z ustawieniem bez AccBSS była mocno zróżnicowana. HE nie był w stanie dorównać tempem wzrostu JoAT’owi, który dodatkowo przewyższał HE liczba dostępnych resów (okolo 2:1). HE przodował w liczbie techów o 5 nad JoATem (wg High-Score), jednak w rzeczywistości było to 17 levelów (doliczając 12 levelów na inne techy niż bio [różnica bio16 dla JoATa – bio4 dla HE], będących przydatnych do celów militarnych).

HE przewyższał JoATa liczbą statków typu „capital ships” (posiadających rating powyżej 2000 – w stosunku 234:91) jednak nie posiadał jednostek eskortowych (które uległy zniszczeniu), podczas gdy JoAT posiadał 672 cruiserów wyposażonych w HB. Dzięki temu iz były one gatowalne 500 z nich była stale w strefie przyfrontowej, likwidując więcej i szybciej pól minowych a także mniejsze zgrupowania flot HE. Przewaga techów HE była tylko i wyłącznie tymczasowa, gdyż JoAT mógł zgromadzić szybciej większą ilość jednostek w jednej flocie, niwelując tym samym przewagę technologiczną.

Najważniejszym doświadczeniem płynącym z w/w rozgrywek było to, iż opcja Acc-BSS w sposób istotny wpłynęła na jakość rozgrywki. Opcja „no Acc-BSS” zdecydowanie źle wpływa na początkowy start rasy ustawione jako HG (HyperGrowth). Poprzez opcję Acc-BSS rasa HG otrzymuję większy potencjał początkowy (większa kolonia a więc szybszy rozród), może więc zacząć się szybciej rozwijać w początkowym etapie gry, kiedy przezwyciężenie małej ilości kolonistów zajmuje najwięcej czasu.

Rasa HE dysponuje także pod względem konstrukcyjnym kilkoma atutami:

Cecha/Info:	Zalety	Wady
Mini colony-ship	Tani kolonizator	Mała ładowność konstrukcji (10kT)
Settlers Delight	Tani silnik, Warp6 za darmo	Do wykorzystania wyłącznie w konstrukcji mini-colony ship
Flux Capacitor	Dwa razy silniejszy niż standardowy energy capacitor	Wymagany wysoki poziom w Energy
Meta-morph	Jedyny (oprócz nubiana) wysoce elastyczny i szybko dostępny kadłub w grze	Mała ładowność pojedynczych slotów

Największą wadą HE jest brak możliwości budowy bram. Mimo ogromnej tolerancji środowiskowej (nawet 100% planet w grze) a nawet wielkiej ilości resów produkowanych przez tą rasę (około 4 x więcej resów). Największą wadą jest brak bramek, a co za tym idzie ograniczenia w szybkim poruszaniu się w przestrzeni. Pierwsze poważne starcia zaczynają się w momencie zaistnienia gatowalnych cruiserów, a posiadanie przez rasę non-HE bramek 500 l.y. umożliwia ich transport nawet 5-7 razy szybciej niż zdoła to zrobić HE dysponując silnikami I-10, (na drodze floty HE mogą być miny powstrzymujące szybki transport z Warp10).

Dodatkowo przeciwnik może zastosować ukryte lotne „bazy” (tj. 2-3 zacloakowane privateery wyposażone w minerały i kolonistów, umożliwiające postawienie bazy 500 l.y. (any) w ciągu tury - zanim HE zdąży zareagować w jego rejonie może być już cała flota przeciwnika, która może w chwili zagrożenia odskoczyć bez możliwości pościgu ze strony HE.

Jedyna zaletą HE jest jego szybki wzrost zasobów przy dużej ilości skolonizowanych planet przy grze z 2-3i, co umożliwia szybki postęp technologiczny. Można zatem uzyskać szybciej technologie niż pozostałe rasy, co jednak nigdy nie zastąpi atutu posiadania bram.